ΜΑΘΗΤΙΚΑ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑΤΑ. Σήμερα είναι μεγάλη μέρα για τη Νεφέλη. Πρώτη μέρα στο σχολείο, πρώτη μέρα στην Πρώτη τάξη. Κι ενώ όλα μοιάζουν δύσκολα και τρομακτικά, κάτι αναπάντεχο συμβαίνει, που θα κάνει τη μικρή να φύγει στο σχόλασμα μ’ ένα πλατύ χαμόγελο… Μια σειρά για μαθητικά κατορθώματα που μεταμορφώνουν το σχολείο από άγνωστο και φαινομενικά αφιλόξενο τόπο σε μια κοινότητα αναγνώρισης, αποδοχής και κινήτρων. Ιστορίες για τη δύναμη των σχέσεων σε ένα δημιουργικό και φιλικό σχολικό περιβάλλον που αναγνωρίζει τον καθένα μας ως ξεχωριστό και σημαντικό. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Οι παλιοί λέγανε πως «η φτώχεια φέρνει γκρίνια» κι είχαν δίκιο. Όμως παίζει ρόλο πώς την αντιμετωπίζεις και πόσο είσαι προετοιμασμένος για να μάθεις να ζεις μ’ αυτήν, αλλά με αξιοπρέπεια. Να μην αφήσεις να σε λυγίσει. Όπως το ζευγάρι της αριστουργηματικής «φάρσας» του O. Xένρι που δείχνει να ξέρει πολύ καλά πιο είναι το πραγματικό…«δώρο» των Μάγων.

Μια κόκκινη κλωστή ενώνει ανθρώπους, τόπους, ιστορίες…ενώνει τη μικρή Ελένη με τον παππού της και το νησί της. Το νησί με τη στεριά απέναντι. Καλοκαίρια, χειμώνες, καρπούζια, γλυκά του κουταλιού, αστεία, τραγούδια, περιπέτειες, πράματα και θάματα ξεχειλίζουν από το μισό πιθάρι στο υπόγειο του σπιτιού της Ελένης. Ένα βιβλίο για την «αλήθεια της παιδικής ζωής», για την απώλεια αγαπημένων προσώπων, για το πιθάρι που μένει πάντα…μισό ανάμεσα στο τότε και στο τώρα, στο εδώ και στο απέναντι.

Αυτή είναι η ιστορία ενός παιδιού συνηθισμένου σαν όλα τα παιδιά και ξεχωριστού σαν κάθε παιδί. Η ιστορία ενός παιδιού που μεγάλωνε φορώντας την γκρίζα θλίψη ενός δανεικού παλτού που του έπεφτε μεγάλο. Όλοι το φώναζαν Παλιόπαιδο – ίσως επειδή ήταν το πιο φτωχό και θλιμμένο απ’ όλα τα παιδιά. Κάποια στιγμή λοιπόν αποφάσισε πως, αν σε λένε Παλιόπαιδο, πρέπει και να γίνεις. Όμως, είσαι στ’ αλήθεια… παλιόπαιδο; Μια ιστορία εμπνευσμένη από αληθινές ιστορίες μουσικών του El Sistema και της διεθνούς φήμης συμφωνικής ορχήστρας «Μπολιβάρ» της Βενεζουέλας. Μια ιστορία για την πίστη στον άνθρωπο και στον ανθρωπισμό. Μια ιστορία για τη δύναμη της τέχνης και του πολιτισμού ενάντια στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Όλα τα ζώα ξέρουν καλά ότι δεν πρέπει να τα βάζουν με το γέρικο Σκιάχτρο. Όταν όμως ένα μικρό, τρομαγμένο κοράκι πέφτει από τον ουρανό, το Σκιάχτρο κάνει κάτι αναπάντεχο… Το σώζει! Σύντομα ένας στενός δεσμός αναπτύσσεται ανάμεσα στους δύο αταίριαστους φίλους. Είναι όμως αρκετά δυνατός για να αντέξει στον χρόνο;
Μια υπέροχη, τρυφερή ιστορία από τους μοναδικούς Αδερφούς Φαν και τη δημοφιλή συγγραφέα Μπεθ Φέρι, για την αξία της φιλίας και της αλληλεγγύης.

Αν βγείτε στην αυλή, στο μπαλκόνι, στην ταράτσα και δείτε του σκοινιού τα μανταλάκια να μαλώνουν για μια κάλτσα, για ένα κασκόλ, ένα μαγιό ή ένα μαντήλι, μη βγάλετε συμπέρασμα πως δεν είναι καλοί κι αγαπημένοι φίλοι! Γιατί οι καλοί φίλοι φαίνονται στα δύσκολα… (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Πώς θα ήταν ο κόσμος μας, αν είχε μόνο ήχους; Αν αναγνωρίζαμε τα λουλούδια από το άρωμά τους και μόνο; Αν υπήρχε μόνο ένα χρώμα;
Η Φένια, ένα πλάσμα με φωτεινό χαμόγελο και ιδιαίτερες ικανότητες, μας παίρνει από το χέρι για να μας δείξει τον δρόμο…

Ο παππούς της Κατερίνας μένει στον τελευταίο όροφο μιας ΜΕΓΑΛΗΣ πολυκατοικίας με κλειδωμένες πόρτες, κλειστά παράθυρα και φαρδιά μπαλκόνια, πάντα έρημα και βουβά. Μια μέρα όμως, η μπάλα της Κατερίνας πέφτει στο κάτω μπαλκόνι… «Ποιος να μένει άραγε εκεί;» αναρωτήθηκε ο κύριος Αντρέας. «Θα μάθουμε αμέσως!» είπε αποφασιστικά η Κατερίνα και, τραβώντας απ’ το χέρι τον παππού της, κατέβηκαν γρήγορα στον κάτω όροφο. Το κουδούνι έγραφε…

Μια νύχτα με καταιγίδα, ένα πλοίο ναυαγεί. Ένα μικρό αγόρι κολυμπάει μέχρι την ακτή ενός έρημου νησιού. Δεν υπάρχει κανείς… εκτός από τον Χομ.

Αν μείναμε ορφανοί ή δεν γνωρίσαμε ποτέ τους γονείς μας, έχουμε μια μεγάλη πληγή στην καρδιά και θα ταυτιστούμε με τον Ρεμί, τον ήρωα του βιβλίου. Εκείνος, όμως, ξαναβρήκε την οικογένειά του και άλλαξε η ζωή του. Το κλασικό μυθιστόρημα του Έκτωρα Μαλό είναι ένας ύμνος στην αξία της οικογένειας αλλά και στην καλοσύνη των ξένων που είναι μεν σπάνια, αλλά τόσο φωτεινή, που διαλύει τα σκοτάδια και δείχνει το δρόμο προς την ευτυχία, σε κάθε παιδική ψυχή.