Για τους αρχαίους Έλληνες γνωρίζουμε αρκετά. Ποιοι όμως έζησαν στη χώρα μας παλιότερα, πριν από κάτι παραπάνω από 35.000 χρόνια; Στο βιβλίο αυτό παρακολουθούμε τη ζωή και τις περιπέτειες δύο παιδιών στην Παλαιολιθική εποχή, τότε που ο άνθρωπος του Νεάντερταλ παραχωρούσε σιγά σιγά τη θέση του στον άνθρωπο του Κρο Μανιόν και στη χώρα μας ζούσαν μαμούθ, τριχωτοί ρινόκεροι, βίσονες, λιοντάρια και αρκούδες των σπηλαίων. Το βιβλίο αυτό είναι πρωτοποριακό για την ελληνική παιδική λογοτεχνία, γιατί, βασιζόμενο σε επιστημονικά δεδομένα, ασχολείται με την Προϊστορία της χώρας μας, θέμα που δεν είχε απασχολήσει μέχρι σήμερα τους Έλληνες συγγραφείς.

Υπάρχουν τέρατα πραγματικά στις μέρες μας; Ή τα συναντάμε μόνο στα παραμύθια, σε βιβλία με μάγους και σε ταινίες φρίκης; Εκείνες τις αυγουστιάτικες μέρες, η δωδεκάχρονη Όλγα θα δει με τα μάτια της κάτι που δεν είχε φανταστεί ποτέ. Θα συναντήσει τέρατα αληθινά, που ζουν ανάμεσά μας. Θα πέσει στα χέρια τους και θα ζήσει μια περιπέτεια που θα βάλει σε κίνδυνο τη ζωή της. Θα σωθεί τελικά; Θα βρεθεί τρόπος να σταματήσουν τα τέρατα εκείνα να μισούν, να καίνε, ακόμα και να δολοφονούν όποιον είναι διαφορετικός;

ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΦΗΒΙΚΟΥ ΝΕΑΝΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ 2018 ΚΥΚΛΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ.
«Θα μας οδηγήσει πίσω το άρωμα από τις τριανταφυλλιές μας. Δε θα χαθούμε» είπε ο Δρόσος στην Αρετή, παρόλο που ήξερε πως ήταν ψέμα: οι τριανταφυλλιές τους είχαν καεί μαζί με την πρώτη τους ζωή. Στη νέα τους ζωή μένουν σ’ ένα θεωρείο θεάτρου, με μια άγνωστή τους γυναίκα που λέει πως είναι παιδιά της. Τα όνειρα κι οι εφιάλτες τους μπερδεύονται με των υπόλοιπων ενοίκων και με άγνωστες σκιές. Ίσως γι’ αυτό η Αρετή αποφασίζει να ζει κρυμμένη μέσα σ’ ένα μπαούλο μέχρι που κάποια στιγμή εξαφανίζεται μυστηριωδώς. Ένα αγόρι που βιοπορίζεται ως τσιράκι στην αγορά, μια κοπέλα που καθημερινά ράβει και ξηλώνει το πέπλο του νυφικού της μέσα σ’ ένα διάφανο δάσος από ανθισμένες κερασιές, ένας ηλικιωμένος με το κανονάκι του, ένα βουβό κορίτσι που όμως τραγουδάει θα προσπαθήσουν να βοηθήσουν τον Δρόσο στην ανεύρεση της αδερφής του και της αλήθειας. Και ίσως περισσότερο απ’ όλους θα βοηθήσει ο Άριελ, το αιθέριο πνεύμα από την «Τρικυμία», του Σαίξπηρ· αφού όταν ζεις σ’ ένα θέατρο, η ζωή, τελικά, μπορεί να παίρνει πολλά και διαφορετικά πρόσωπα. Μια ιστορία για την απώλεια, τον πόνο, την προσφυγιά, αλλά και για την παρηγορητική δύναμη της φαντασίας, της συμπόνιας και της ανθρωπιάς, εμπνευσμένη από το πραγματικό συμβάν της εγκατάστασης Μικρασιατών προσφύγων στο Δημοτικό Θέατρο Αθηνών, το 1922.

Περισσότερες πληροφορίες καθώς και κριτική  για το βιβλίο μπορούμε να διαβάσουμε ΕΔΩ.