Περισσότερες πληροφορίες καθώς και κριτική  για το βιβλίο μπορούμε να διαβάσουμε ΕΔΩ.

Περισσότερες πληροφορίες καθώς και κριτική  για το βιβλίο μπορούμε να διαβάσουμε ΕΔΩ.

Ο μικρός και ευαίσθητος Αδάμ δεν ανέχεται να ζήσει άλλο μέσα στους κινδύνους και στη μόλυνση του κόσμου που τον περιβάλλει. Ονειρεύεται έναν άλλο κόσμο δικό του, όμορφο, καθαρό, φιλικό, γεμάτο αγάπη, ελπίδα και σιγουριά. Κι αποφασίζει να τον φτιάξει. Και τον στήνει ολοζώντανο και γοητευτικό με όμορφα, τρυφερά, λαμπερά χρώματα. Και πιστεύει πως ο καθένας μας μπορεί και πρέπει να κάνει κάτι για να καλυτερέψει και να γίνει πιο όμορφος αυτός ο κόσμος που μας πληγώνει.

Περισσότερες πληροφορίες καθώς και κριτική  για το βιβλίο μπορούμε να διαβάσουμε ΕΔΩ.

Ένας ποντικός αποφάσισε πως είναι το τέλειο σπίτι για να μείνει. Το ίδιο κι άλλα ζώα του δάσους. Το ίδιο και ένας μεγάλος αρκούδος. Όμως χωράνε στ’ αλήθεια όλοι στο ξύλινο σπίτι;

Κι αν ξαφνικά ξεσπάσει βροχή και καταιγίδα, τυφώνας, άγριο κύμα φοβερό, κι όλα τα πάρει, μην απελπίζεσαι. Κάτι ακριβό μένει και το κρατάς καλά. Ποτέ δε φεύγει, μένει μαζί σου, σου κάνει συντροφιά. Κι αν θέλεις με κάποιον να το μοιραστείς, όχι δε θα σου πει. Θα πάει, θα γυρίσει και… μ’ αυτά που θα σου φέρει εσύ θα ξαφνιαστείς. Μια ιστορία για την παιδική ηλικία, τόπο θαλπωρής και ονείρου. Τόπο που όλοι κουβαλούμε, γνώριμο τόπο, που μας καλεί να σταθούμε σε μιαν άκρη του και να ατενίσουμε τον κόσμο. Να τον χαλάσουμε και να τον ξαναφτιάξουμε. Κι απ’ την αρχή να ξεκινήσουμε. Να παίξουμε ξανά.

Περισσότερες πληροφορίες καθώς και κριτική  για το βιβλίο μπορούμε να διαβάσουμε ΕΔΩ.

Κάτι παράξενο συνέβαινε σε αυτή την αποθήκη…Μόλις άνοιγε η πόρτα, συναγερμός χτυπούσε για όλα εμάς τα περιστέρια. Μπαίναμε σχεδόν ολόκληρα μέσα στα άχυρα, για να προστατευτούμε. Δεν έπρεπε να μας δει το φως! Θα μας έκαιγε τα φτερά! Ο πρώτος κανόνας που μάθαμε από την αρχηγό, το περιστέρι με τα γαλάζια φτερά. Νικάμε τους φόβους. Διεκδικούμε την Ελευθερία.

Περισσότερες πληροφορίες καθώς και κριτική  για το βιβλίο μπορούμε να διαβάσουμε ΕΔΩ.

Μια κούκλα ταξιδεύει στον κόσμο, από χώρα σε χώρα, από αγκαλιά σε αγκαλιά. Είναι μια κούκλα διαφορετική από τις άλλες. Ίσως είναι τα μάτια της που δεν μπορείς να πεις τι χρώμα ακριβώς έχουν, ίσως το στόμα της που μισανοίγει σαν να θέλει κάτι να σου πει μυστικά… και η καρδιά σου χτυπάει δυνατά. «Όπου κι αν πας, θα είσαι δική μου για πάντα».