Μια κόκκινη κλωστή ενώνει ανθρώπους, τόπους, ιστορίες…ενώνει τη μικρή Ελένη με τον παππού της και το νησί της. Το νησί με τη στεριά απέναντι. Καλοκαίρια, χειμώνες, καρπούζια, γλυκά του κουταλιού, αστεία, τραγούδια, περιπέτειες, πράματα και θάματα ξεχειλίζουν από το μισό πιθάρι στο υπόγειο του σπιτιού της Ελένης. Ένα βιβλίο για την «αλήθεια της παιδικής ζωής», για την απώλεια αγαπημένων προσώπων, για το πιθάρι που μένει πάντα…μισό ανάμεσα στο τότε και στο τώρα, στο εδώ και στο απέναντι.

Αυτή είναι η ιστορία ενός παιδιού συνηθισμένου σαν όλα τα παιδιά και ξεχωριστού σαν κάθε παιδί. Η ιστορία ενός παιδιού που μεγάλωνε φορώντας την γκρίζα θλίψη ενός δανεικού παλτού που του έπεφτε μεγάλο. Όλοι το φώναζαν Παλιόπαιδο – ίσως επειδή ήταν το πιο φτωχό και θλιμμένο απ’ όλα τα παιδιά. Κάποια στιγμή λοιπόν αποφάσισε πως, αν σε λένε Παλιόπαιδο, πρέπει και να γίνεις. Όμως, είσαι στ’ αλήθεια… παλιόπαιδο; Μια ιστορία εμπνευσμένη από αληθινές ιστορίες μουσικών του El Sistema και της διεθνούς φήμης συμφωνικής ορχήστρας «Μπολιβάρ» της Βενεζουέλας. Μια ιστορία για την πίστη στον άνθρωπο και στον ανθρωπισμό. Μια ιστορία για τη δύναμη της τέχνης και του πολιτισμού ενάντια στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Όλα τα ζώα ξέρουν καλά ότι δεν πρέπει να τα βάζουν με το γέρικο Σκιάχτρο. Όταν όμως ένα μικρό, τρομαγμένο κοράκι πέφτει από τον ουρανό, το Σκιάχτρο κάνει κάτι αναπάντεχο… Το σώζει! Σύντομα ένας στενός δεσμός αναπτύσσεται ανάμεσα στους δύο αταίριαστους φίλους. Είναι όμως αρκετά δυνατός για να αντέξει στον χρόνο;
Μια υπέροχη, τρυφερή ιστορία από τους μοναδικούς Αδερφούς Φαν και τη δημοφιλή συγγραφέα Μπεθ Φέρι, για την αξία της φιλίας και της αλληλεγγύης.

Αν βγείτε στην αυλή, στο μπαλκόνι, στην ταράτσα και δείτε του σκοινιού τα μανταλάκια να μαλώνουν για μια κάλτσα, για ένα κασκόλ, ένα μαγιό ή ένα μαντήλι, μη βγάλετε συμπέρασμα πως δεν είναι καλοί κι αγαπημένοι φίλοι! Γιατί οι καλοί φίλοι φαίνονται στα δύσκολα… (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Στην παραπάνω γειτονιά ζει ένα παιδί που νομίζει ότι είναι καλύτερος απ’ όλους και πως δεν έχει ανάγκη κανέναν. Τι θα γίνει όμως όταν βρεθεί στην παρακάτω γειτονιά μόνος του και φοβισμένος; Θα νιώσει την αξία της φιλίας, τη δύναμη και τη χαρά να μοιράζεσαι και τα καλά και τα δύσκολα. Και τότε θα καταλάβει γιατί «οι φίλοι είναι τουλάχιστον δύο». (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Πώς θα ήταν ο κόσμος μας, αν είχε μόνο ήχους; Αν αναγνωρίζαμε τα λουλούδια από το άρωμά τους και μόνο; Αν υπήρχε μόνο ένα χρώμα;
Η Φένια, ένα πλάσμα με φωτεινό χαμόγελο και ιδιαίτερες ικανότητες, μας παίρνει από το χέρι για να μας δείξει τον δρόμο…

Η Μαρία περιπλανιέται με τους γονείς της αδιάκοπα, αλλάζοντας τόπους, σχολεία, δασκάλους, συμμαθητές. Μαζί της κουβαλά ιστορίες και εικόνες από τα ταξίδια της, αλλά και μια μυστική ευχή. Άραγε θα τη δει μια μέρα να πραγματοποιείται; Ένα βιβλίο για την ανάγκη ενός παιδιού να κάνει στέρεες φιλίες, που νικούν τις αποστάσεις.

Ο παππούς της Κατερίνας μένει στον τελευταίο όροφο μιας ΜΕΓΑΛΗΣ πολυκατοικίας με κλειδωμένες πόρτες, κλειστά παράθυρα και φαρδιά μπαλκόνια, πάντα έρημα και βουβά. Μια μέρα όμως, η μπάλα της Κατερίνας πέφτει στο κάτω μπαλκόνι… «Ποιος να μένει άραγε εκεί;» αναρωτήθηκε ο κύριος Αντρέας. «Θα μάθουμε αμέσως!» είπε αποφασιστικά η Κατερίνα και, τραβώντας απ’ το χέρι τον παππού της, κατέβηκαν γρήγορα στον κάτω όροφο. Το κουδούνι έγραφε…

Μια πολική αρκούδα χάνει τον δρόμο της και βρίσκεται, ξαφνικά, στη μέση του πιο παράξενου μέρους. Όλοι είναι πολύ απασχολημένοι για να τη βοηθήσουν. Μέχρι που συναντά ένα μικρό κορίτσι. Αυτό θα της δείξει ότι μπορεί κανείς να βρει αγάπη, φιλία και αλληλεγγύη, ακόμη και μέσα στην ψυχρή και γκρίζα πόλη. Αυτή είναι μια ιστορία για το πώς η φιλία σε κάνει να νιώθεις σημαντικός και, τελικά, σε οδηγεί στο αληθινό σου σπίτι. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Μια νύχτα με καταιγίδα, ένα πλοίο ναυαγεί. Ένα μικρό αγόρι κολυμπάει μέχρι την ακτή ενός έρημου νησιού. Δεν υπάρχει κανείς… εκτός από τον Χομ.