Δρόμοι και πλατείες, ντροπαλά αγάλματα, παραμυθόδεντρα και σιντριβάνια που χορεύουν. Αυτή η πόλη τα έχει όλα και τους χωράει όλους… εκτός από αυτόν… τον Πόλεμο. Ακολουθήστε μας σε μια ξενάγηση στην πόλη που έδιωξε τον Πόλεμο, στην πόλη που πρέπει να χτίσουμε κάποτε όλοι μέσα στο κεφάλι μας…

Τα τούβλα από τα τείχη της Σκοτεινούπολης αρχίζουν να εξαφανίζονται και ο δήμαρχος θυμώνει. Οι κάτοικοι καταφέρνουν να βρουν τον κλέφτη, ανακαλύπτουν όμως ότι πίσω από τα γκρίζα τείχη της πόλης τους βρίσκεται ένας κόσμος γεμάτος χρώμα και ανθρώπους με διαφορετικά έθιμα και συνήθειες που ως τότε αγνοούσαν. Η μονότονη γκρίζα ζωή τους αρχίζει να αποκτά χρώμα. Μια απολαυστική ιστορία για την αποδοχή και τη διαφορετικότητα, γεμάτη συμβολισμούς και υπέροχη, ζωντανή εικονογράφηση. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Η ζωή του γινόταν κάθε μέρα και πιο δύσκολη. Από τη δουλειά τον έδιωξαν γιατί ήταν διαφορετικός. Στις συγκοινωνίες δεν τον δέχονταν πια γιατί ήταν διαφορετικός. Οι φίλοι του έπαψαν να τον κάνουν παρέα γιατί ντρέπονταν που ήταν διαφορετικός. Κι αναρωτιόταν: Τώρα το πρόσεξαν

ΚΡΑΤΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΦΗΒΟΥΣ ΚΥΠΡΟΥ 2021
Επιτέλους, ο κύριος Χουρχούρης άνοιξε και πάλι το πολύτιμο κόκκινο τετράδιο και διάβασε μία ακόμη αληθινή ιστορία από την πατρίδα του, το όμορφο Γατουχάν. «Πριν από χρόνια και καιρούς στ’ όμορφο Γατουχάν, τότε που κυβερνούσε ο κάτασπρος Χαν Χαν, με μια παλιά βαρκούλα, μια βάρκα πλαστική, χωρίς πανιά, κατάρτι και δίχως κουπαστή, που δεκαπέντε γάτες χωρούσε το πολύ, έφτασαν στοιβαγμένες καμιά εκατοστή. Ανάμεσά τους γέροι μα και μωρά γατιά, που μέρες θαλασσόδερναν άρρωστα, νηστικά». Μια γατοπεριπέτεια γεμάτη ανατροπές, συγκίνηση και πολλή ελπίδα, που τη δίνουν οι πρωταγωνιστές της, τα μικρά γατιά. 

Τα παιδιά ενός σχολείου στη Θράκη ανακαλύπτουν πώς τα ονόματά τους μπορούν να τους φέρουν πιο κοντά: Αγγελική = Μελέκ και Σεντάτ = Σοφία! Η Αλεξάνδρα Μητσιάλη σε αυτό το βιβλίο θίγει το θέμα της αποδοχής του διαφορετικού μέσα από τη γνωριμία και την επαφή με διαφορετικούς πολιτισμούς και συνήθειες.

Ο Μελάκ. Ένα αγόρι. Μια χώρα. Πόλεμος. Το ταξίδι. Ο φόβος. Η ελπίδα. Οι ιστορίες. Τα όνειρα. Η λιτή και καίρια γραφή της Αργυρώς Πιπίνη αποτελεί υπόδειγμα λογοτεχνικού λόγου ο οποίος μπορεί όχι μόνον να κεντρίσει το ενδιαφέρον του αναγνώστη και να τον κάνει συμμέτοχο στα δρώμενα της ιστορίας, αλλά και να τον μαγέψει με την ποιητικότητα και υποβλητικότητά του. Η εναλλαγή πρωτοπρόσωπης και τριτοπρόσωπης αφήγησης, που διαφοροποιεί την οπτική γωνία πρόσληψης του κειμένου, ο εγκιβωτισμός του λαϊκού παραμυθιού «Η ευτυχία και η ευλογία» ή «Ο γέρος και το άλογο» που διευρύνει τη φιλοσοφία που διατρέχει το κείμενο για τη συνθετότητα της ζωής μέσα από την αλληλοδιαδοχή ή και σύνθεση αντιθέτων καταστάσεων καθιστούν τον Μελάκ τον μόνο ένα από τα αριστουργήματα της παιδικής λογοτεχνίας για μικρά παιδιά. (Από κείμενο της Άντας Κατσίκη-Γκίβαλου στο bookpress.gr, 23/1/2017)

«Άραγε, τι χειρότερο απ’ το να χάσεις το ηλεκτρονικό σου παιχνίδι σ’ ένα μέρος όπου δεν υπάρχει απολύτως τίποτα να κάνεις;»

Είμαστε οι πειρατές οι πιο δυνατοί! Μας ξεχωρίζουν γιατί φοράμε κόκκινη μπαντάνα με σπαθί! Α.. όχι… μισό λεπτάκι… Ο Αντώνης Παπαθεοδούλου λατρεύει τις ιστορίες με πειρατές. Αυτό δεν είναι νέο. Η Μυρτώ Δεληβοριά λατρεύει να φτιάχνει χαρακτήρες που τα λένε όλα με τα γέλια, τις ματιές και τις γκριμάτσες τους. Ούτε αυτό είναι νέο. Κι οι δυο τους λατρεύουν να μιλούν για τα μεγάλα με ιστορίες μικρές και για τα σοβαρά με ιστορίες αστείες! Εντάξει, ούτε κι αυτό είναι νέο. Οι Μπαντάνες όμως είναι νέο! Είναι το νέο τους βιβλίο! Ένα βιβλίο που μιλάει για τη συμπερίληψη… χωρίς να μιλάει για τη συμπερίληψη. (Από τον εκδότη)

Η ιστορία του Ακίμ είναι μοναδική και συνάμα οικεία. Είναι επίσης η ιστορία χιλιάδων άλλων παιδιών, ανδρών και γυναικών που η βία τους εξανάγκασε σε φυγή. Όλοι έχουν δικαίωμα και ανάγκη στην εξασφάλιση προστασίας, όπως και στο δικαίωμα ασύλου. Ας αγωνιστούμε ώστε αυτό το δικαίωμα να γίνει πράγματι σεβαστό παντού σε όλο τον κόσμο.

Ήταν κάποτε ένα αγόρι που βρέθηκε μια μέρα στο φεγγάρι και δεν μπορούσε να γυρίσει πίσω. Δεν ήταν μόνος του όμως…