Για να φτιάξεις ένα τραπέζι, χρειάζεσαι ξύλο. Για να έχεις ξύλο, χρειάζεσαι ένα δέντρο. Για να έχεις ένα δέντρο, χρειάζεσαι έναν σπόρο. Για να έχεις έναν σπόρο, χρειάζεσαι έναν καρπό. Για να έχεις τον καρπό, χρειάζεσαι ένα λουλούδι. Για να φτιάξεις ένα τραπέζι, χρειάζεσαι τελικά … ένα λουλούδι!

Ο κόσμος μας είναι γεμάτος υπέροχα πλάσματα. Ένα από αυτά, που δεν τα γνωρίζουμε, τα φοβόμαστε άδικα και δεν τα προσέχουμε, είναι η μέλισσα. Οι κυψέλες των μελισσών είναι ολόκληρα εργοστάσια. Αλήθεια! Δείτε σ’ αυτό το βιβλίο μερικά από τα απίστευτα και μαγικά που κάνουν. Είναι γραμμένο και ζωγραφισμένο με αγάπη. Μάθετε κι εσείς ν’ αγαπάτε και να προστατεύετε τη μέλισσα, που φτιάχνει για μας το πιο γλυκό πράγμα του κόσμου.

Ο μικρός γλάρος και η μαμά του ακολουθούν το θαυμαστό ταξίδι μιας σταγόνας νερού. Πρόκειται για μια μαγευτική πρώτη ματιά στον κύκλο του νερού. Η σταγόνα πέφτει από το σύννεφο, καταλήγει σ’ έναν ποταμό και τελικά επιστρέφει, σοφότερη, πίσω στο σύννεφο. Ένα συναρπαστικό εικονογραφημένο βιβλίο γνώσεων που ενθαρρύνει τα παιδιά να εξερευνήσουν τον κόσμο γύρω τους.

Δεν ήξεραν τι άλλο μπορούσαν πια να κάνουν με τα σκουπίδια τους οι κάτοικοι του Σκουπιδιστάν. Δρόμοι, πλατείες, αγορές, πάρκα, δάση και παραλίες ξεχείλιζαν από σκουπίδια. Οι κάδοι δεν άδειαζαν ποτέ. Δεν προλάβαιναν να περάσουν τα απορριμματοφόρα κι ήταν πάλι γεμάτοι! Ο Φυσήσοφος και τα παιδιά, όμως, θα βρουν τη λύση και το Σκουπιδιστάν θα γίνει ΟΥΤΕΣΚΟΥΠΙΔΙΣΤΑΝ!

Ποιο ζώο είναι καταλληλότερο για να γίνει αρχηγός των ζώων; Το πιο έξυπνο, ή το πιο δυνατό;

Με τα πανέμορφα σχέδιά του, τα έντονα χρώματα και τα απλά, τρυφερά του μηνύματα, ο Τοντ Παρ μάς θυμίζει πώς –μα κυρίως γιατί– μπορούμε και πρέπει όλοι να βοηθήσουμε τη Γη και να την προστατεύσουμε.

Μια ποιητική ιστορία για την συνεργασία, την ανταμοιβή και τη δικαιοσύνη, για την αξία όχι μόνο της χειρονακτικής εργασίας αλλά και της πνευματικής, για τη συντοφικότητα, τη χαρά, το ενδιαφέρον για τον Άλλο, ντυμένη με υπέροχες εικόνες που αισθητικοποιούν την μονάκριβη σχέση ενός φαινομενικά αταίριαστου ζευγαριού.

Ήταν μια φορά ένα χωριό τόσο βρώμικο που οι γείτονες του ‘χαν βγάλει το όνομα. Το λέγαν Βρωμοχώρι. Οι δρόμοι ήταν γεμάτοι σκουπίδια. Πουθενά δεν έβλεπες μια γλάστρα με λουλούδια ούτε ένα πράσινο δέντρο. Ο καπνός απ’ τις καμινάδες των σπιτιών και των εργοστασίων γέμιζε τον αέρα. Τα σπίτια είχαν μαυρίσει μέσα κι έξω. […] Κάποτε κι αυτό το χωριό θα ήταν σαν τα γειτονικά άσπρο άσπρο και καθαρό πάνω στην πράσινη πλαγιά, μα κάτι συνέβη και πήρε την κάτω βόλτα…

Όταν ήμουν μικρός, στην ηλικία σου περίπου, έμαθα πως η ομορφιά μπορεί να βρεθεί στα πιο απίθανα μέρη.
Αρκεί να ψάξεις.
Για ένα μικρό αγόρι, η μετακόμιση στην πόλη μοιάζει απίστευτα δύσκολη. Ώσπου μια μέρα ο παππούς του το οδηγεί σ’ ένα παράξενο μαγαζί με παλιούς, ξεχασμένους θησαυρούς. Σύντομα, ο κόσμος του μικρού αγοριού γίνεται μεγαλύτερος απ’ όσο θα μπορούσε να φανταστεί.