Στα τρία κεφάλαια του βιβλίου παρουσιάζονται μέσα από τρείς αφηγήσεις η σωματική η πολιτισμική και η κοινωνική διαφορετικότητα Σε κάθε περίπτωση ακολουθεί φάκελος όπου συγγραφείς παραθέτουν επιχειρήματα και παραδείγματα που φανερώνουν ότι «είμαστε τόσο διαφορετικοί, όσο και όμοιοι.» και ότι «κάθε πλάσμα είναι μοναδικό». Κάθε κεφάλαιο ολοκληρώνεται με ένα παιχνίδι που δίνει την ευκαιρία στους αναγνώστες να  αναλύσουν πιθανές συμπεριφορές και τις συνέπειές τους.

Ο Μπένο, το ροζ ελεφαντάκι, πέφτει σε μεγάλη θλίψη όταν ο καλύτερός του φίλος φεύγει για να ζήσει αλλού. Όταν ο πόνος του γίνεται αβάσταχτος κι οι συμβουλές των μεγάλων δεν φέρνουν αποτέλεσμα, πηγαίνει να ζητήσει την βοήθεια της σοφής κουκουβάγιας. Ο Μπένο είναι ένας δυναμικός χαρακτήρας που καταφέρνει να αλλάξει την οδυνηρή συναισθηματική του κατάσταση αυτενεργώντας.

Με το κατακίτρινο ποδήλατό του ο δάσκαλος Μπεσάρ κουβαλούσε σε τόπους μακρινούς μια αγκαλιά βιβλία. Κι ενώ δίπλα του χόρευαν οι βόμβες, κάθε φορά που ένα βιβλίο έφτανε στα χέρια των παιδιών, μια μικρή αχτίδα χαμογελούσε στον ουρανό. Μια αφήγηση βασισμένη στην αληθινή ιστορία του δασκάλου που μετέτρεψε το ποδήλατό του σε βιβλιοθήκη και αναζητούσε το δίκαιο μέσα από την παιδεία.

Παιδιά μεταναστών, προσφύγων ή παλιννοστούντων, μαθητές πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που ζουν στην Ελλάδα, περιγράφουν την προσπάθειά τους να επιβιώσουν ανάμεσα σε δύο γλώσσες, δύο πολιτισμικές παραδόσεις, δύο πατρίδες. Άλλοτε με παράπονο, άλλοτε με ελπίδα αλλά και δυνατή θέληση διατυπώνουν το αίτημά τους για σεβασμό στη διαφορετικότητα, αγάπη και δυνατότητα ισότιμης συμμετοχής. Τα παιδιά εκφράζουν την αγάπη και την οικειότητα που ένιωσαν για όσους στάθηκαν δίπλα τους –δασκάλους, συμμαθητές, γείτονες.

ΒΡΑΧΕΙΑ ΛΙΣΤΑ ΚΥΚΛΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ 2016
Περισσότερες πληροφορίες καθώς και κριτική  για το βιβλίο μπορούμε να διαβάσουμε ΕΔΩ.

Έχω δικαίωμα; Έχω δικαίωμα να είμαι όπως θέλω; Να έχω την ταυτότητά μου; Να εκφράζομαι ελεύθερα; Να είμαι μέλος μιας οικογένειας; Να έχω ένα σπίτι; Να πηγαίνω σχολείο, αλλά και στον γιατρό; Είναι το παιχνίδι δικαίωμα; Γενικά, έχω δικαίωμα; Ναι! Έχω δικαίωμα! (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Βρέθηκα κάτω από τρενάκια και μολυβένια στρατιωτάκια και κούκλες και πατίνια. […] Κι έμεινα κι εγώ εκεί, με τα κουζινικά και τα παιχνίδια τα κουρδιστά, για να φυλάω τα μυστικά. Ναι, εμείς ήμασταν οι φύλακες, εμείς φυλάξαμε τα μυστικά». Η Ζάζα, ο Όττο, η Κολέτ, το Βουμβούμ… Τα παιχνίδια των παιδιών -η κλωστή που τα συνέδεε με την παλιά τους ζωή- διηγούνται την ιστορία τους. Ένα βιβλίο για την ελπίδα και τη μνήμη, για το «Ποτέ ξανά». (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου).

Τα πράγματα μπορεί να μην είναι όπως φαίνονται με την πρώτη ματιά: Μια αφήγηση μόνο μέσα από εικόνες για στερεότυπα που συνεχώς ανατρέπονται. Μια αρκούδα, δυο λαγοί και μια οικογένεια από κότες συγκατοικούν. Μια αλεπού αρπάζει μία από τις κότες. Όταν οι συγκάτοικοι της κότας φτάνουν στο νησί όπου έχουν εγκατασταθεί αλεπού και κότα, την ακούν έκπληκτοι να ομολογεί τον έρωτά της για την αλεπού και την απόφασή της να μείνει μαζί της.

Ενώ ένας καλοζωισμένος μαύρος γάτος λιάζεται στο μπαλκόνι του, ένας θηλυκός γλάρος που βούτηξε κατά λάθος στο θανάσιμο κύμα μιας πετρελαιοκηλίδας, πέφτει στα πόδια του. Ο γλάρος που πεθαίνει ζητά από τον γάτο να κλωσήσει το αυγό του, να εκπαιδεύσει το γλαροπούλι και να το μάθει να πετά. Ο γάτος με την παρέα των άλλων γάτων αποφασίζουν να το αναθρέψουν, και πραγματοποιούν την επιθυμία του γλάρου. 

Ένα παραμύθι για τη δύναμη της φιλίας που είναι πιο δυνατή ακόμη κι από τον πόλεμο. Μια Ελληνίδα και μια Τουρκάλα, οι επτάχρονες φίλες Ευγενία και Φάτμα ζουν σ’ ένα μικρό χωριό στα περίχωρα της Σμύρνης. Το 1922 ο πόλεμος και η καταστροφή της κοινής τους πατρίδας θα τις χωρίσει για πάντα. Το μόνο που τους ενώνει είναι μια μυστική…Υπόσχεση.