ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΔΑΣΗ

Μέσα στο πέλαγος βαθιά, μια βάρκα ταξιδεύει. Δυο παιδιά, δυο αδέλφια, τραβάνε κουπί κι όλο ξεμακραίνουν απ’ την ακτή. Κρατάμε τα κουπιά γερά, κοιτάμε πάντα μακριά… Εεεοπ! Εεεοπ! Ξεμακραίνουν απ’ την ακτή κι όλο τραβάνε κουπί στα κύματα, τον φόβο, το άγνωστο. Έχουν ο ένας τον άλλο κι ό,τι κι αν συμβεί είναι μαζί. Και ολοένα παίζουν… (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Η μαμά είναι σαν σπίτι. Η μαμά είναι σαν μελωδία. Η μαμά είναι σαν καθρέφτης.» Ακολουθήστε ένα παιδάκι και τη μαμά του, από τη γέννησή του ως τα πρώτα του βήματα, μέσα από χαμόγελα και συναισθήματα… (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ο μικρός αδερφός μου έρχεται! Όμως πρέπει να κάνω υπομονή… Απ’ ό,τι ακούω, πρέπει να είναι… ξεχωριστός. Ο μπαμπάς μια λέει ότι είναι ένας παπαρουνόσπορος. Μετά από καιρό πως είναι ένα φασόλι. Κι ύστερα πως ο αδερφός μου είναι… ένα αβοκάντο;! Μια αστεία και πρωτότυπη ματιά στα στάδια ανάπτυξης ενός εμβρύου, αλλά και στον ενθουσιασμό και την προσμονή που συνοδεύει την εγκυμοσύνη. (Από την έκδοση)

Όταν οι γονείς χωρίζουν, η αγάπη σε ποιο σπίτι μένει; Στο σπίτι του μπαμπά ή στο σπίτι της μαμάς; Ο Ιορδάνης νιώθει στενοχωρημένος από την ημέρα που του είπαν οι γονείς του πως θα πάρουν διαζύγιο. Ωστόσο, η ενσυναίσθηση που δείχνουν αλλά και η μαγική δύναμη που του δίνει η αδελφή του Νεφέλη φέρνουν ηρεμία στην ψυχή του… και λάμψη στα μάτια του! (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Η γιαγιά μου δεν είναι εύκολος άνθρωπος. Κάθε φορά που πηγαίνω στο σπίτι της μού κόβονται τα πόδια. Σήμερα, ας πούμε, αποφάσισε να μού βγάλει τις βοηθητικές ρόδες από το ποδήλατο… Μια συγκινητική και αστεία ιστορία, ένας τρυφερός φόρος τιμής στις γιαγιάδες που πίσω από τον αυστηρό χαρακτήρα τους κρύβουν τη διάθεση να βοηθήσουν τα εγγόνια τους ν’ αποκτήσουν αυτοπεποίθηση και αυτονομία. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)