ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΔΑΣΗ

Η καστανιά που εδώ κι εκατόν πενήντα χρόνια ζει πίσω από το σπίτι με τον αριθμό 263 στο κανάλι του αυτοκράτορα στο Άμστερνταμ, λίγο πριν δώσει τη θέση της σε ένα νέο βλασταράκι, περιγράφει τις μέρες της στην πόλη και κυρίως την ανάμνησή της από μία κοπελίτσα δεκατριών χρονών στην οποία έδωσε για λίγο καιρό ελπίδα και ομορφιά.

Ένα μεγάλο, αλλά μοναχικό δέντρο ζει στη μέση ενός κάμπου. Ένα μικρό πουλάκι πλησιάζει απορημένο το δέντρο και μια σχέση στοργής και ενδιαφέροντος ξεκινάει! Το πουλί διηγείται ιστορίες στο δέντρο, κι αυτό τις απολαμβάνει. Σ’ ένα δύσκολο χειμώνα, το δέντρο θα προσφέρει θαλπωρή και τροφή στο πουλί. Έτσι, όταν το δέντρο γεράσει, όλα τα πουλιά μαζί θα το απογειώσουν και με τα φτερά τους θα το ταξιδέψουν στον ουρανό…

«Το δάσος είναι ένα οικοσύστημα όπου τα πάντα μέσα σ’ αυτό συνδέονται με μια σχέση αλληλεξάρτησης»». Το δάσος και οι άνθρωποι, το ξύλο, το φύλλωμα, η φωτοσύνθεση, τα άνθη και οι καρποί, η μαγεία των σπόρων, η ανάπτυξη των δέντρων, το ταξίδι της γύρης, τα ζώα του δάσους και οι φωλιές τους, τα δέντρα τον χειμώνα, τα φυτά χωρίς άνθη είναι κάποια από τα θέματα που θα απασχολήσουν τους μικρούς ροβινσόνες πριν πάνε για εξερεύνηση στο δάσος. «»

Για να φτιάξεις ένα τραπέζι, χρειάζεσαι ξύλο. Για να έχεις ξύλο, χρειάζεσαι ένα δέντρο. Για να έχεις ένα δέντρο, χρειάζεσαι έναν σπόρο. Για να έχεις έναν σπόρο, χρειάζεσαι έναν καρπό. Για να έχεις τον καρπό, χρειάζεσαι ένα λουλούδι. Για να φτιάξεις ένα τραπέζι, χρειάζεσαι τελικά … ένα λουλούδι!

Ένα αγόρι μεγαλώνει παρέα με μια μηλιά. Μεταξύ τους αναπτύσσεται μια ιδιαίτερα τρυφερή σχέση. Η μηλιά του προσφέρει απλόχερα τα μήλα της, τα κλαδιά της, τον ίσκιο της και το αγόρι απολαμβάνει… είναι κι οι δυο τους ευτυχισμένοι. Με την πάροδο του χρόνου, οι ανάγκες του «»αγοριού»» αλλάζουν, αλλά η καταπληκτική μηλιά βρίσκει πάντα τον τρόπο να τα δώσει ΟΛΑ στο αγόρι που αγαπάει!»»