ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΔΑΣΗ

Διαβάζοντας αυτό το βιβλία τα παιδιά ζουν μια μικρή περιπέτεια στην «ψυχή» της Αρχαίας Αθήνας, στην Αγορά των Αρχαίων Αθηναίων…ενεργοποιούν όλες τις δημιουργικές τους δυνάμεις, εθίζονται στη διαρκή αναζήτηση της ιστορικής και αρχαιολογικής γνώσης και αναπτύσσουν την ιστορική τους συνείδηση μέσα από παιχνίδια παρατηρητικότητας, φαντασίας και εξοικείωσης με το χώρο και τα μνημεία του, καλλιτεχνική έκφραση, χαρτογράφηση, αναπαράσταση σκηνών του παρελθόντος και πλήθος άλλων παιδαγωγικών και καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων.

Αθήνα, άνοιξη του 421 π.Χ. Ο Καλλίμαχος, ένας Αθηναίος βουλευτής, συναντά τυχαία το Χυτρίωνα, το δούλο που εργάζεται στο μαγειρείο της Θόλου. Αρχίζουν να συζητούν και τότε ο βουλευτής διαπιστώνει ότι εκτός από νόστιμα φαγητά, ο Χυτρίων σερβίρει και…νόστιμες ιστορίες. Οι αφηγήσεις του τον διασκεδάζουν μέχρι που καταλαβαίνει ότι ο Χυτρίων δεν είναι αυτό που φαίνεται, ένας αγαθός δούλος, αλλά ένας άνθρωπος που κρύβει ένα μεγάλο μυστικό. Μια ιστορία συνωμοσίας με φόντο την αγορά της αρχαίας Αθήνας εμπλουτισμένη με σημαντικές ιστορικές, αρχαιολογικές και ετυμολογικές πληροφορίες για το πολίτευμα, τους νόμους, τα ήθη και τα έθιμα της ζωής στην Αθήνα των κλασικών χρόνων.

Ο στρατηγός Γιάννης Μακρυγιάννης ήταν μία από τις εμβληματικότερες φυσιογνωμίες του Αγώνα για την Ανεξαρτησία της Ελλάδας από τους Οθωμανούς. Τα χρόνια που έζησε ήταν ταραγμένα και κρίσιμα. Η πορεία, η δράση, οι ιδέες, οι σκέψεις του για την επανάσταση και την πολιτικής κατάσταση των πρώτων χρόνων του νεοσύστατου ελληνικού κράτους σκιαγραφούνται μέσα από αποσπάσματα των Απομνημονευμάτων του, μια σημαντική παρακαταθήκη για τις μελλοντικές γενιές. Παράλληλα, φωτίζονται μια σειρά από ιστορικά γεγονότα όπως η έλευση του βασιλιά, το κίνημα της 3ης Σεπτεμβρίου, η μεταφορά της πρωτεύουσας από το Ναύπλιο στην Αθήνα, ενώ αποτυπώνεται η καθημερινή ζωή, τα ήθη και τα έθιμα της εποχής εκείνης, της οποίας υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας.

Διηγήματα για τα χρόνια της Κατοχής και τη ζωή των Αθηναίων τη ζοφερή εκείνη περίοδο μέσα από τα μάτια μιας 5χρονης που αγαπά τη σοκολάτα και μισεί τον πόλεμο. Η συγγραφέας – αφηγήτρια μας παίρνει από το χέρι για να μας περπατήσει στα στενά των Εξαρχείων, σε μέρη γνώριμα ακόμα και στις μέρες μας, όπως το Φλοράλ και η Ροζαλία, αν και σε ρόλους διαφορετικούς απ’ ότι τότε. Στο τέλος αυτής της διαδρομής, η πείνα, η αντίσταση, ο ηρωισμός, η καλοσύνη έχουν προσωποποιηθεί με τρόπο άμεσο και επιδέξιο ενώ η σοκολάτα ταυτίζεται με την ανθρωπιά και προσφέρεται απλόχερα στους γύρω μας…ήρθε ο καιρός της!

«Αυτή η ιστοριούλα, πέρα για πέρα αληθινή, έγινε πριν χρόνια σ’ ένα μουσείο, στο μεγάλο μουσείο της Αθήνας, με τους τριανταπέντε φοίνικες, τη μαρμαρένια σκάλα και κολώνες. Στο εθνικό αρχαιολογικό μουσείο έγινε, που κατοικούνε μέσα του παλιοί άνθρωποι και αρχαίοι θεοί, όλοι τους ακίνητοι, γιατί είναι αγάλματα». Ένα αγαλματίδιο του 1ου π.Χ αιώνα, το «Μικρό Προσφυγάκι» που βρέθηκε το 1922 στη Μικρά Ασία και μεταφέρθηκε στο Ε.Α.Μ. τις πρώτες μέρες της καταστροφής της Σμύρνης και μια αξιόλογη αρχαιολόγος που οραματίστηκε, σχεδίασε και υλοποίησε την επανέκθεση των αρχαίων ευρημάτων εμπνέουν το Χρήστο Μπουλώτη να μιλήσει για τη νοσταλγία των χαμένων πατρίδων και ενός παρελθόντος που μπορεί να γίνει όχημα για ένα καλύτερο μέλλον…