ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΔΑΣΗ

Έχω δικαίωμα; Έχω δικαίωμα να είμαι όπως θέλω; Να έχω την ταυτότητά μου; Να εκφράζομαι ελεύθερα; Να είμαι μέλος μιας οικογένειας; Να έχω ένα σπίτι; Να πηγαίνω σχολείο, αλλά και στον γιατρό; Είναι το παιχνίδι δικαίωμα; Γενικά, έχω δικαίωμα; Ναι! Έχω δικαίωμα! (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ο αγαπημένος παππούς… Αφιερωμένο στον Ηλία… τον μπαμπά μου… (Ξεκίνησα να τον φωνάζω μπαμπά σαν αστείο στα 23 μου χρόνια.) Εμπνευσμένο από τον Νίκο, την Ήλια, τον Δημήτρη, τον Ηλία, τον Ηλία και την Ναυσικά, που βίωσαν την απώλεια του παππού τους και τους γεννήθηκαν πολλά ερωτήματα για τα οποία περίμεναν να πάρουν απαντήσεις. Τα παιδιά νομίζουν ότι εμείς οι μεγάλοι τα ξέρουμε όλα. Πολλές φορές, όμως, δεν είμαστε προετοιμασμένοι ή απλώς δεν γνωρίζουμε την απάντηση. Μπορεί, επίσης, να γνωρίζουμε την απάντηση αλλά να μην είμαστε σε θέση να την εκφράσουμε σωστά, καθώς και εμείς είμαστε συναισθηματικά φορτισμένοι, προσπαθώντας να αντιμετωπίσουμε τη δική μας απώλεια και τον πόνο. Πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό να παροτρύνουμε τα παιδιά να επικοινωνούν με τον δικό τους τρόπο, να μιλάνε για τα «δύσκολα» και να μαθαίνουν από μικρά να αντέχουν την αλήθεια. Η δική μας επιτυχία θεωρώ ότι είναι να μοιραστούμε την αλήθεια με όμορφο και γλυκό τρόπο, ανάλογα με τον χαρακτήρα και την ηλικία κάθε παιδιού. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να προσεγγίσουμε το ευαίσθητο θέμα του θανάτου. Ο καθένας μας ακολουθεί τη δική του κατεύθυνση, βασιζόμενος στα πιστεύω του, στη θρησκεία του, στην παιδεία του, στις εμπειρίες του. Η αλήθεια είναι ότι ο θάνατος είναι αναπόσπαστο και αναπόφευκτο κομμάτι της ζωής και γι’ αυτό πρέπει να μάθουμε στα παιδιά να «γιορτάζουμε» την κάθε μέρα. Όπως, λοιπόν, μου έμαθε και έγραψε ο μπαμπάς μου σε ηλικία 27 ετών: «Ζωή, θα σε ζήσω οπωσδήποτε». (Από την έκδοση)

Ο Ανάστασης θα ήθελε το δωμάτιό του να είχε άλλο χρώμα, όμως δεν το έχει πει σε κανέναν. Θα ήθελε τα ρούχα του να μην έχουν όλα τους σούπερ ήρωες και θα ήθελε πάρα πολύ να μπορεί χωρίς φόβο να παίξει με τα παιχνίδια της αδερφής του. Η ντουλάπα του δωματίου του θα γίνει η αφορμή για να μιλήσει στη μαμά του για όσα δεν του αρέσουν ή για εκείνα που προτιμά. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Μια αστεία όσο και αληθινή ιστορία για το πώς ένας μπόμπιρας έκανε τη μαμά του συγγραφέα παιδικών βιβλίων. Άραγε θα μπορούσε αυτό να γίνει και με σένα; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Γιατί τα τριαντάφυλλα είναι γεμάτα πράγματα που αγκυλώνουν; Γιατί βαθιά μέσα στη μύτη σου τρίχες ξεφυτρώνουν; Το κεφάλι της Έιντα Τουίστ ξεχειλίζει από ερωτήσεις. Όπως και οι συμμαθητές της, ο Ίγκι και η Ρόζι, έτσι και η Έιντα έχει ανεξάντλητη περιέργεια. Αλλά όταν το παρακάνει με τις διερευνητικές αποστολές και τα περίπλοκα επιστημονικά της πειράματα, οι εξουθενωμένοι γονείς της την αναγκάζουν να καθίσει στην Καρέκλα της Σκέψης. Θα καταφέρει άραγε η πολλή σκέψη να αλλάξει της Έιντα το μυαλό; Η Άντρια Μπέιτι και ο Ντέιβιντ Ρόμπερτς βάζουν τα δυνατά τους και, συνδυάζοντας ευφάνταστο κείμενο και υπέροχες εικόνες, εμπνέουν τους μικρούς αναγνώστες, ώστε να κυνηγήσουν ό, τι τους παθιάζει. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)