ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΔΑΣΗ

Η Λύπη ήρθε να ζήσει μαζί μου κι έτσι φτιάχνω γι’ αυτήν ένα καταφύγιο. Ένα αγόρι φτιάχνει ένα ασφαλές μέρος όπου η Λύπη του θα μπορεί να γίνεται πολύ, πολύ μικρή ή και πολύ, πολύ μεγάλη, να κάνει φασαρία ή να μείνει ήσυχη. Το αγόρι θα μπορεί να την επισκέπτεται όποτε έχει ανάγκη ή όποτε εκείνη το καλεί. Θα ξέρει, όμως, πως κάποτε η Λύπη θα καταφέρει να βγει από το καταφύγιο και θα κοιτάξουν μαζί τον όμορφο κόσμο. Μία συγκινητική ιστορία που θα βοηθήσει τα παιδιά να συμφιλιωθούν με τα αρνητικά συναισθήματά τους, να τα διαχειριστούν και να προχωρήσουν μπροστά. 

Τι είναι αυτό το γκρίζο πράγμα που μας ακολουθεί; Γιατί βρίσκεται παντού; Γιατί είναι πάντα εκεί και ρίχνει πάνω μας τη σκιά του; Όμως, τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι! Η πραγματικότητα από μόνη της μας φέρνει συχνά σε αδιέξοδο, και όχι μόνο δεν διώχνει αλλά, αντίθετα, ενισχύει τους φόβους μας. Το βιβλίο αυτό μιλάει για όλα τα σκοτεινά πράγματα που μας φοβίζουν στη ζωή. Αν δεν τα βάλουμε κι αυτά μέσα στο «παραμύθι», τότε το παραμύθι θα είναι ψεύτικο, αφού πουθενά δεν υπάρχει μόνο χαρά, και οι φόβοι μας θα είναι πάντα εκεί έξω. Ένα βιβλίο μόνο με εικόνες που περιγράφει τη διαδρομή ενός μικρού αγοριού από τη βεβαιότητα του «είναι τέρας» στο ενδεχόμενο «μήπως τελικά δεν είναι τέρας;»

Τι θα ‘λεγες αν έβρισκες ένα λιοντάρι στο καλάθι της μπουγάδας και μια αρκούδα στο κρεβάτι σου; Όταν οι άνθρωποι καταστρέφουν τα σπίτια των ζώων, αυτά μετακομίζουν στα σπίτια των ανθρώπων. Ένα πουλάκι εξηγεί γιατί πρέπει να σεβόμαστε το φυσικό περιβάλλον.

«Τι σκέφτεσαι;» τη ρώτησε ο Μάτε. «Τίποτα, τίποτα», του απάντησε εκείνη. Αλλά ο νους της  πήγαινε συνέχεια σε ένα τραγούδι που είχε ακούσει όταν ήταν μικρή. Ένα τραγούδι που έλεγαν παλιά οι ναύτες και οι ψαράδες για να τους φέρει τύχη και καλή ψαριά. Ο Μάτε και η Μάρθα περνούσαν τον χρόνο τους ήρεμα και απλοϊκά στην καλύβα τους πάνω στον κόκκινο βράχο ως τη στιγμή που η Μάρθα ζήτησε από τον βασιλιά της θάλασσας, τον Άχθερη, να της χαρίσει μία αγελάδα. Από τότε άλλαξαν όλα, και η ταπεινή καθημερινότητά τους μετατράπηκε σε πλουσιοπάροχη ζωή. Πού τελειώνουν όμως οι επιθυμίες της Μάρθας; Πότε θα έχει αρκετά για να νιώσει ευτυχισμένη; Η Ξένια Καλογεροπούλου επιλέγει ένα παραμύθι από τη Φινλανδία για την απληστία και την αξία της απλότητας και η Ρένια Μεταλληνού το ζωντανεύει με μια υπέροχη εικονογράφηση.

Τα μαλλιά της είναι μακριά και μπλεγμένα. Η μαμά ξέρει να ξεμπλέκει μαλλιά – τα μαλλιά, όταν βλέπουν τη μαμά, ξεμπλέκονται μόνα τους. Η μαμά όμως δεν είναι εδώ. Είναι στο μαιευτήριο για να βγάλει από τη φουσκωμένη κοιλιά της αυτό το χαζομωρό, που μπήκε εκεί ποιος ξέρει πώς, και στρογγυλοκάθισε τόσο καιρό. Ο μπαμπάς ξέρει να την κρεμάει στο πιο ψηλό κλαδί του δέντρου, να την κολλάει εκεί με μια αόρατη μπαμπακίσια κόλλα και εκείνη να μην πέφτει ποτέ. Όμως, ο μπαμπάς δεν ξέρει να ξεμπλέκει μαλλιά και, χωρίς να το θέλει, έκανε μια τρύπα μέσα στα αχτένιστα μαλλιά της. Πώς θα πάει στο σχολείο τώρα;