ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΔΑΣΗ

Ένα αγόρι που μαγεύεται όταν την αντικρίζει, αλλά πώς να της το πει, που δεν μπορεί τίποτα να μυρίσει; θα ξεκινήσει ένα μακρύ και δύσκολο ταξίδι. Με μια βάρκα και δυο κουπιά. Δε θα κουραστεί να ψάχνει, να σταματά και πάλι από την αρχή: «Πάω να βρω τις μυρωδιές, να τις μυρίσω, κι όποτε γυρίσω.» Μια ιστορία για το μακρύ ταξίδι της ενηλικίωσης και για τα δώρα της αγάπης. Για μικρά και μεγάλα παιδιά. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ένα παραδοσιακό παραμύθι από τη Λέσβο, από το νησί-σταθμό στο ταξίδι των προσφύγων. Ένα παραμύθι για την αλληλεγγύη που μιλάει μία και μόνη γλώσσα παντού. Τη γλώσσα της αγάπης. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Ήταν κάποτε ένας ταχυδρόμος διαφορετικός από τους συνηθισμένους. Αν τον έβλεπε κανείς, δε θα καταλάβαινε εύκολα τη διαφορά από τους γνωστούς ταχυδρόμους. Ήταν πάντα βιαστικός, όπως είναι όλοι οι ταχυδρόμοι, και είχε πάντα κρεμασμένο στον ώμο του τον ταχυδρομικό του σάκο. Όμως ο σάκος του δεν είχε μέσα φακέλους και δέματα, γράμματα και λογαριασμούς, όπως οι σάκοι των συνηθισμένων ταχυδρόμων. Ο σάκος του ήταν γεμάτος με όνειρα! Ένα παραμύθι για τις αξίες της ζωής! (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

«Ακινητοποιημένος πάνω στο κοντό πράσινο γρασίδι, δεμένος χειροπόδαρα με ψιλές, λεπτές κλωστές, το μόνο που αντίκριζα ήταν ένα γαλάζιο κομμάτι ουρανού. Ξαφνικά άκουσα έναν περίεργο θόρυβο, έμοιαζε με σούσουρο, λεπτές φωνές σε μια εντελώς άγνωστη σε μένα γλώσσα. Σε λίγο, πάνω στο πόδι και μετά στο στήθος μου ένιωσα να κινείται κάτι ζωντανό. Χαμήλωσα τα μάτια και τι να δω; Ένα ανθρώπινο πλάσμα όχι παραπάνω από δεκαπέντε πόντους ψηλό, ανέβαινε επάνω μου! Σίγουρα ακόμα κοιμάμαι, σκέφτηκα, όμως το ανθρωπάκι συνέχιζε ν’ ανεβαίνει πάνω στο σώμα μου. Ήταν σίγουρα πολεμιστής, γιατί κρατούσε τόξο και είχε φαρέτρα στην πλάτη. Δεν ήταν μόνος του. Τον ακολουθούσαν καμιά σαρανταριά παρόμοια πλάσματα, όλα οπλισμένα». (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Υπήρχε κάποτε μια πολιτεία όπου συνέβαινε κάτι παράξενο. Κάθε μέρα οι άνθρωποι που ζούσαν εκεί περίμεναν να δουν μέσα από μια χρυσή κλειδαρότρυπα, για λίγα λεπτά, αυτά που λαχταρούσαν. Το ίδιο έκανε κι ένας φτωχός νεαρός που βρέθηκε σε αυτή τη μακρινή πολιτεία. Μέσα από την κλειδαρότρυπα είδε τα όνειρα και τις επιθυμίες του. Μόνο που εκείνος αποφάσισε να βρει το κλειδί που θα άνοιγε τη χρυσή κλειδαρότρυπα. Αυτό, όμως, σήμαινε πως έπρεπε να περάσει από τρεις δοκιμασίες. Καθάρισε γρήγορα τις αποθήκες από ένα βουνό σκουπιδιών, χόρεψε με τους δράκους, μίλησε με το ποτάμι κι έτσι μπόρεσε να κερδίσει το κλειδί της χρυσής κλειδαρότρυπας. Ποιο ήταν, όμως, το αληθινό κλειδί της ευτυχίας; Μα φυσικά η αγάπη που φτάνεις σε αυτή όταν μπορείς να δεις πίσω από όσα φαίνονται κι όταν μπορείς να ακούς όσα δεν ακούγονται! Μια παραμυθένια ιστορία για το θάρρος, την πίστη στις δυνάμεις μας, για τη διεκδίκηση των ονείρων και την εκπλήρωση των επιθυμιών. (Από τον εκδότη)