ΔΕΝΤΡΑ ΚΑΙ ΔΑΣΗ

Το «Τα κοριτσάκια με τα ναυτικά» είναι η αληθινή ιστορία μιας αστικής οικογένειας της Σμύρνης. Είναι το δράμα και το μεγαλείο του μικρασιατικού ελληνισμού μέσα απ’ τα μάτια δυο παιδιών που γεννήθηκαν εκεί όπου «ήταν όλα μαλακά και ζεστά σαν αγκαλιά, που ρούφαγαν οι άνθρωποι τα μπερεκέτια της Ανατολής και την αγάπη ο ένας τ’ αλλουνού κι ήταν ευτυχισμένοι».
Καθώς τα γεγονότα ξετυλίγονται σπρωγμένα απ’ τους καιρούς, μπροστά στα μάτια των κεντρικών ηρωίδων του βιβλίου (οι δίδυμες Κατινάκι και Μαρίτσα) περνούν όλα όσα σημάδεψαν το γελαστό κι ευγενικό λαό της Ιωνίας απ’ τις ευτυχισμένες μέρες ως το αναγκαστικό του ρίζωμα στους προσφυγικούς συνοικισμούς.

(1892-1896) Η Αλεξανδριανή και η Ελπίδα, συμμαθήτριες στο Διδασκαλείο του Αρσακείου, βρίσκουν η μία στην άλλη ένα κομμάτι του εαυτού τους και μια μεγάλη φιλία σημαδεύει τη ζωή τους. Τις ενώνει το κοινό πάθος για γνώση, αλλά και η λαχτάρα να «ζήσουν» και να «δώσουν», να γίνουν δασκάλες και να προωθήσουν τα ιδανικά του ελληνισμού.
Ζουν τέσσερα χρόνια με συγκλονιστικές αλλαγές, με γεγονότα σημαντικά για τις ίδιες, τις οικογένειές τους, την Ελλάδα, στο ιστορικό πλαίσιο της αναβίωσης των Ολυμπιακών αγώνων, που τις συναρπάζουν. Η Αλεξανδριανή από το Παρίσι, η Ελπίδα από την Αθήνα θα βιώσουν με δυναμισμό αυτό το μεγάλο, θαυμαστό συμβάν.
Τελικά, η ίδια η ζωή, που γράφει το σενάριο της ιστορίας με συγκίνηση, χιούμορ και απρόοπτα που κόβουν την ανάσα, τους γνέφει πως, όσο απρόβλεπτα κι αν έρχονται τα πράγματα, μπορούν πάντα να λένε καλημέρα στην ελπίδα.

ΒΡΑΒΕΙΟ Εφηβικού Βιβλίου – Περιοδικό- Διαβάζω 2004

ΒΡΑΒΕΙΟ Κύκλου του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου

«Διαβατάρικες σκιές στο σεντόνι της ζωής είμαστε.» έλεγε συχνά ο πατέρας.
«Ας πορευόμαστε με γέλιο και τραγούδι. Κι όποτε σκοτεινιάζει ολότελα,
χορό θα στήνουμε με το σκοτάδι. Αβάντι, μαέστρο!»
φώναζε γελώντας κι άρπαζε την αγαπημένη του φιγούρα…

Γινόμουν δώδεκα εκείνη τη μέρα του Οκτώβρη
που το σεντόνι όλων μας γέμισε ξαφνικά σκιές άγνωστες κι απειλητικές.
Είναι ακόμα νύχτα όταν οι σειρήνες κλέβουν τον ύπνο μας…
«Ξυπνήστε, Κολλητηράκια μου, έχουμε πόλεμο.»

Κάπου στην Αθήνα, τον Οκτώβρη του 1940,
ένα αγόρι συναντά την Ιστορία και πορεύεται μαζί της…

Προλογίζει η συγγραφέας Αγγελική Βαρελλά.
Αφηγείται ο καραγκιοζοπαίκτης Άθως Δανέλλης.

40 Μοναδικές Ελληνίδες.

Δεν υπάρχουν δυσκολίες όταν θέλεις κάτι με όλη σου την καρδιά.
Δεν υπάρχουν εμπόδια που δεν μπορείς να ξεπεράσεις
όταν λαχταράς να γίνεις η καλύτερη σ’ αυτό που αγαπάς.
Οι ιστορίες σαράντα μοναδικών Ελληνίδων που αψήφησαν
τις δυσκολίες, δείχνουν και σε σένα τον δρόμο.
Μη δειλιάζεις, μη συμβιβάζεσαι.
Δείξε τόλμη και αφοσίωση σ’ έναν σκοπό και θα τα καταφέρεις.
Σαράντα συναρπαστικές ιστορίες για πραγματικά ατρόμητα κορίτσια.

Τι είναι αυτό που ήθελε τόσο πολύ να πει ο Κόστια στον Ιούλιο Βερν; Γιατί ο Δημήτρης διστάζει να μιλήσει στον παλιό του δάσκαλο; Γιατί λένε ότι τα μάγουλα του Γιώργου μοιάζουν με γεωγραφικό χάρτη και τι σχέση μπορεί να έχει με εκείνον τον μικρό νταή και μια τσούχτρα; Πώς θα τα βγάλει πέρα η Σέμνη ως το μοναδικό κορίτσι στην τάξη της; Για ποιο λόγο ο μικρός Αχιλλέας αναγκάζεται να περπατάει με πληγιασμένες φτέρνες και ονειρεύεται έν’ αλλιώτικο φεγγάρι; Και τι είναι αυτό που θα ήθελε να εξομολογηθεί η Αμαλία στον πατέρα της;

Ιστορίες εμπνευσμένες από την προσωπικότητα και τα βιογραφικά στοιχεία σημαντικών Ελλήνων κι Ελληνίδων στην παιδική τους ηλικία. Ιστορίες για εκείνους τους Μεγάλους που ως μικροί αντιμετώπισαν κάποια μικρή ή μεγαλύτερη δυσκολία που πιθανότατα έπαιξε τον δικό της ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς τους ή και στην πορεία της ζωής τους.

Το βιβλίο είναι το τρίτο μίας σειράς με ιστορίες από την παιδική ηλικία σημαντικών προσωπικοτήτων της ελληνικής ιστορίας, της επιστήμης και του πολιτισμού. Κυκλοφορούν τα δύο πρώτα βιβλία της σειράς: Οι Μεγάλοι… μικροί: Οι αγωνιστές του 1821, Οι Μεγάλοι… μικροί: Οι καλλιτέχνες