Ένας ασβός τριγυρνούσε εδώ κι εκεί, αναζητώντας το πιο πολύτιμο πράγμα στον κόσμο. Ρώτησε την πέτρα, το δέντρο, λογιών λογιών πετούμενα κι ανθρώπους – όλα πλάσματα μ’ ανοιχτή καρδιά, σαν τους ποιητές και τα παιδιά. Ο καθένας έδωσε ένα κομμάτι της απάντησης. Εσύ τι λες;

Πώς, αλήθεια, είναι να ζεις όχι με έναν, αλλά δεκαεπτά μονόκερους; Σίγουρα χρειάζεται πολλή άσκηση. Αλλά και μαγεία. Σίγουρα και φαντασία. Απολαύστε κι εσείς τη Ζωή και είναι σχεδόν βέβαιο, πως κάποια θα σας θυμίσει…

Η μικρή  Λία δηλώνει πως δεν ξέρει να ζωγραφίζει. Αφήνει το χαρτί της λευκό. Η δασκάλα της όμως έχει άλλη γνώμη, την ενθαρρύνει να δοκιμάσει. Και η Λία αρχίζει να ζωγραφίζει τις τελείες της. Μια ιστορία για τις ικανότητες που κρύβει ο καθένας μας, αρκεί να πιστέψει στον εαυτό του.

Ο Μικρός είναι ένα αλεπουδάκι που δεν έχει καθόλου κέφια. Φοβάται πως η μαμά του δε θα τον αγαπάει για πάντα. Σ’ αυτό το υπέροχο βιβλίο με τις τρυφερές εικόνες, παρακολουθούμε μια ευρηματική μαμά να αποδεικνύει στο παιδί της πως η αγάπη των γονιών δεν έχει όρια ό,τι κι αν γίνει. Η πολυβραβευμένη Ντέμπι Λιόρι, λέει για το βιβλίο της πως «πρόκειται για την υπόσχεση που δίνουμε στα παιδιά μας, αλλά και σε όλους όσους αγαπάμε».

Θέλω γαριδάκια! Θέλω την κούνια τού απέναντι! Θέλω σοκολάτα, θέλω εμπριμέ ποδήλατο, θέλω παγωτό, λούνα παρκ, πατίνι, πατάτες τηγανητές, αλογάκι, ένα πόνυ, θέλωωωωωωωωωΩΩΩ!!! ……τι θέλω; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)