Ο Νιλ νιώθει μπερδεμένος. Μεγαλώνει, και ξέρει πολύ καλά ότι όταν τα αγόρια μεγαλώνουν γίνονται άντρες. Όμως… πώς είναι να είσαι άντρας; Κοιτάζοντας γύρω του, παρατηρεί τους άντρες στην οικογένεια, στην τηλεόραση, στον δρόμο… Και αποφασίζει πως είναι έτοιμος. Σήμερα, ο Νιλ θα πάει στο σχολείο σαν άντρας. Ένα αστείο και ταυτόχρονα τρυφερό βιβλίο, ιδανικό για να διαβαστεί από γονείς και παιδιά μαζί, που αμφισβητεί τα στερεότυπα και θέτει ένα πολύ σημαντικό ερώτημα: Τι σημαίνει να είσαι άντρας; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Οι πειρατολόγοι κι οι πειρατομελετητές στο βιβλίο αυτό μέσα θα βρούνε τι λένε οι καλοί και οι κακοί πειρατές αν τα καράβια τους συναντηθούνε!
Ένα αστείο, παιχνιδιάρικο και πολύχρωμο πειρατικό βιβλίο, για να μάθουμε να αντιπετωπίζουμε διαφορετικά κάθε λογής «κακούς» ή απλώς να σκάσουμε στα γέλια! (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
«Στη θάλασσα υπάρχουν δύο καράβια. Το ένα έχει πάνω τους κακούς πειρατές και το άλλο τους καλούς. Οι κακοί απειλούν τους καλούς, ότι θα τους ρίξουν στους καρχαρίες ή ότι θα τους βάλουν φωτιά. Όμως οι καλοί πειρατές δεν φοβούνται καθόλου και συνέχεια τους απαντούν κάνοντας αστεία και καλώντας τους στο καράβι τους. Στο τέλος οι κακοί πειρατές αφού δεν μπορούν να τους τρομάξουν και να τους πάρουν το καράβι τους παραδίδουν τα όπλα τους και γίνονται φίλοι με τους καλούς!
Διαβάζοντας το βιβλίο γέλασα πάρα πολύ με τις απαντήσεις των καλών πειρατών και σκέφτηκα πως στην πραγματικότητα θα ήταν ωραία να είναι έτσι οι σχέσεις των ανθρώπων. Να μην γίνονται πόλεμοι και οι δυνατοί να μην τα βάζουν με τους αδύναμους, αλλά όλοι να είναι φίλοι να συναντιούνται για να περνάνε καλά και να γελάνε πολύ. Όλοι λένε πως το γέλιο κάνει καλό και νομίζω ότι δεν είναι και τόσο δύσκολο να γελάμε κάθε μέρα με κάτι, αντί να τα παίρνουμε όλα τόσο στα σοβαρά και να στενοχωριόμαστε». [Ορφέας, 8 ετών, από το περιοδικό Psychologies, Μάρτιος 2012]

Ένα παιδί προσπαθεί να ερμηνεύσει τα δάκρυά του με εικόνες από τον κόσμο γύρω του. Παίρνει υλικά από φουρτουνιασμένες θάλασσες, ορμητικούς καταρράκτες και σκοτεινές σπηλιές, απομονώνεται σε μοναχικούς τόπους και τρυπώνει σε τρυφερές αγκαλιές. Φταίει το καλοκαίρι που τελείωσε, το μπαλόνι που έσκασε ή το πάτημα ενός αχινού; Μήπως πάλι είναι από τη χαρά της μεγάλης νίκης ή απ’ το ξεφλούδισμα των κρεμμυδιών; Όλοι μπορούν να κλαίνε, μικροί και μεγάλοι, φανερά ή κρυφά. Ακόμα και η φύση με τα πλάσματά της. Κι αν τα δάκρυα είναι η ανθρώπινη βροχή, τότε δεν μπορεί παρά να βγει το ουράνιο τόξο. Ποιος δε θέλει να παίξει μαζί του; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Μπορεί να ήρθε η ώρα για την Πασχαλίνα να πάει σχολείο με τις άλλες νυχτεριδούλες της ηλικίας της, αλλά αν τη ρωτήσεις, δεν έχει καμία απολύτως διάθεση να το κάνει! Μέχρι που θα συμβεί κάτι φανταστικό… (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Η Πέγκι είναι ένα ΚΑΤΑΠΙΕΣΜΕΝΟ περιστέρι. Απ’ ό,τι φαίνεται, όλο κάποιον ενοχλεί, κάποιον εμποδίζει. Και δεν μπορεί να σταματήσει να λέει ΣΥΓΓΝΩΜΗ. Η τσαχπίνα Τζοάν είναι γλάρος, και θα βοηθήσει την Πέγκι να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Σιγά σιγά, μία λέξη τη φορά…ΤΟΥΡΣΙ. ΣΦΟΥΓΓΑΡΙ. ΤΡΟΜΠΕΤΟΠΟΔΑΡΑ! (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

– Γιαγιά, μήπως ο παππούς είναι στον ήλιο;
– Ε, βέβαια είναι στον ήλιο. Δεν βλέπεις πώς λάμπει και πώς σε ζεσταίνει με τις αχτίδες του;
– Όταν όμως ο ήλιος κρύβεται;
– Τότε μένει στο σκοτάδι και σε σκεπάζει απαλά. Σε τυλίγει ολόκληρο και σε νανουρίζει για να κοιμηθείς ήσυχα και ζεστά χωρίς να φοβάσαι τίποτα.

Ο Λόλο είναι σκαθάρι και η Ρίτα πεταλούδα. Εκείνος είναι δυνατός, οργανωμένος και πρακτικός. Εκείνη είναι ανάλαφρη, έχει μεγάλη φαντασία και λατρεύει τους αυτοσχεδιασμούς. Είναι πολύ διαφορετικοί κι αυτό συνήθως είναι που τους αρέσει. Αλλά μια μέρα οι διαφορές τους τους απομακρύνουν. Και τότε… αποφασίζουν να δώσουν λίγο παραπάνω χώρο ο ένας στον άλλον. Γιατί αυτό που μετράει είναι που αγαπιούνται πάρα πολύ!

Ποιες είναι οι ιστορίες που κατεβαίνουν στη γη μόνο καλοκαίρι; Πόσα παραμύθια ξεκινάνε άσχημα και τελειώνουν καλά; Πόσα δεν τελειώνουν καθόλου και μένουν για πάντα μισά; Πόσα είναι τα πράγματα που μπορούμε να μετρήσουμε; Και πόσα τα Αμέτρητα; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Στον Ιάσονα αρέσει πολύ να ζωγραφίζει, αλλά όχι και τόσο να γράφει ή να διαβάζει. Μέχρι που έρχεται ένας καινούριος δάσκαλος, που αγαπά κι εκείνος τη ζωγραφική, και δείχνει στα παιδιά έναν νέο τρόπο ν’ αντιμετωπίζουν τα γράμματα και τους αριθμούς. Και τότε όλα αλλάζουν…
Μια σειρά για μαθητικά κατορθώματα που μεταμορφώνουν το σχολείο από άγνωστο και φαινομενικά αφιλόξενο τόπο σε μια κοινότητα αναγνώρισης, αποδοχής και κινήτρων. Ιστορίες για τη δύναμη των σχέσεων σε ένα δημιουργικό και φιλικό σχολικό περιβάλλον που αναγνωρίζει τον καθένα μας ως ξεχωριστό και σημαντικό.

Η Ερμιόνη είναι μάγισσα αληθινή. Όμως δεν έχει βοηθό. Κάποιες μάγισσες έχουν μία γάτα, άλλες μια κουκουβάγια ή ένα κοράκι. Η Ερμιόνη πηγαίνει στον Ζωολογικό Κήπο. Εκεί αισθάνεται πολλά αλλά βοηθό δε βρίσκει. Δεν είναι εύκολο. Όμως στο τέλος ανακαλύπτει πως ο ιδανικός βοηθός είναι αυτός που βρίσκεται πάντα δίπλα μας. Μα πώς δεν το είχε σκεφτεί από την αρχή; Περιλαμβάνει οδηγό για γονείς και εκπαιδευτικούς με πληροφορίες και συμβουλές.